Batman’da son günlerde hummalı bir yıkım faaliyeti var. İl Özel İdaresi ekipleri, mahkeme kararlarını uygulayarak bazı yapıların yıkımını gerçekleştiriyor. “Her şey yasal, tebligatlar yapıldı, hukuk işliyor” diyorlar. Kâğıt üstünde… Belki evet. Ama sahadaki gerçeklik kâğıda sığmıyor. Vali Yardımcısı Mustafa Caner Culukar ve İl Özel İdare Genel Sekreteri Abdulkadir Özer açıklama yapmış: “Tüm süreç usulüne uygun yürütüldü.” E peki güzel de… Soruyoruz: Aynı usul, aynı hız neden şehrin yıllardır çözülmeyen altyapı sorunlarında işlemiyor? Vali Yardımcısı, sosyal medyada köy köy gezip çobanlarla çay içiyor, biber salçası derken selfie atıyor. Şehir merkezinde ise yollar köstebek yuvası, kanalizasyon sistemi 1990’larda kalmış. Beton değil, sabır dökülüyor bu memlekette. Belediyede ise başkanlık hâlâ “vekaleten”… Aslında vekil olan sadece koltuk değil, zihniyet. Ve o vekalet hissi, devletin diline de işlemiş: “Yıktık, çünkü mahkeme kararı vardı.” Peki… Ama neden bazı bungalov ev işyerleri hâlâ dimdik duruyor da bazıları sabahın köründe kepçeyle tanışıyor? Yani bir yerdeki bungalov “turizmi canlandırıyor” diye korunurken, diğer semtteki “kaçak yapı” diye yerle bir ediliyor. Aynı yasa, farklı sokakta farklı işliyor demek ki. Ve işin daha da trajikomik yanı: Mahalle sakinleri dert anlatmaya çalışınca, milletvekili “Yapay zekâya sorun, yakında o çözecek” diyormuş. Gerçekten mi? Kanalizasyon patlamış, yollar çamur, insanlar mağdur… Vatandaş ne yapsın? Dilekçesini GPT’ye mi versin, asfalt yerine Midjourney mi döksün? Devlet dediğin sadece yazıyla, tebligatla iş yapmaz. Devlet vicdanla konuşur. Ama burada vicdan değil, kepçe konuşuyor. Sanki birileri “Bu şehirde hukukun gücü var” derken, “Ama adaletin sesi çıkmasın” demek istiyor. Ve sonra kamuoyuna dönüp diyorlar ki: “Bazı kesimler süreci çarpıtıyor.” O “bazı kesimler” dediğiniz halk, bu şehrin ta kendisi. Yıkılan bungalov iş yerinde ailesine ekmek götüren esnaf… Gecekondu diye yıkılan evde yıllardır kira vermeden yaşamaya çalışan emekli… Batman halkı artık açıklama değil, tutarlılık istiyor. Adaletin kâğıtla değil, eşitlikle sağlandığı bir şehir hayal ediyor. Ve biliyor ki, yapay zekâdan önce insani zekâyla yönetilmeyi hak ediyor.